stammer
verb
noun
ˈstæmə
verb
1
to
speak
with
a
lot
of
pauses
and
repeated
sounds,
either
because
you
have
a
speech
problem,
or
because
you
are
nervous,
excited
etc
口吃,结结巴巴地说;
Whenever
he
was
angry
he
would
begin
to
stammer
slightly.
他一生气说话就开始有点结巴。
Ben
stammered
out
an
apology.
本结结巴巴地道了个歉。
noun
2
a
speech
problem
which
makes
someone
speak
with
a
lot
of
pauses
and
repeated
sounds
结巴,口吃;
Jeff
spoke
with
a
slight
stammer.
杰夫说话有点结巴。